ҮРӨЙ

үрөй I ар. дух; үрөйү учту он сильно испугался; он в ужас пришёл; үрөйүн учурду или үрөйүн алды он его очень напугал; аткылап, элдин үрөйүн алды стреляя, он напугал народ. үрөй II ир. вид, облик; үрөйү суук неприятный на вид; неприятный лицом; Алмамбет, Чубак түгөйү, адамдан башка үрөйү фольк. Алмамбет и Чубак два равных (богатыря), видом они необыкновенны (мужественны, дородны и т.п.).